سواد رسانه ا ی

سواد رسانه ا ی

سواد رسانه‌ای( Media Literacy) مجموعه‌ای از مهارت‌های قابل یادگیری است که به توانایی دسترسی، تجزیه و تحلیل و ایجاد انواع پیام‌های رسانه‌ای اشاره دارد و یک مهارت ضروری در دنیای امروزی به شمار می‌رود.
افراد، با سواد رسانه‌ای قادر به کشف پیام‌های پیچیده‌ی موجود در محتوای تلویزیون، رادیو، روزنامه‌ها، مجلات، کتاب‌ها، بیلبوردهای تبلیغاتی، اینترنت و سایر رسانه‌های مستقل خواهند شد.
مهمترین مساله این است که میزان سوادرسانه‌ای دانش آموزان درچه سطحی است و ارتباط بین سوادرسانه‌ای و آسیب‏‌‌های اجتماعی نوپدید فضای مجازی چگونه است ؟ با توجه به زندگی درعصر اینترنت و استفاده روزافزون دانش آموزان ازاین رسانه تعاملی، و ازسویی افزایش آسیب‏‌‌های اجتماعی نوپدید فضای مجازی، ارتقای سواد رسانه‌ای می‌تواند نقش موثری درکاهش این نوع آسیب‏‌ها واستفاده نقادانه وهوشمندانه ازاینترنت داشته باشد.
مارشال مک‌لوهان اولین بار در کتاب خود تحت عنوان "درک رسانه: گسترش ابعاد وجودی انسان"، این واژه را بکار برد و نوشت: «زمانی که دهکده جهانی تحقیق یابد، لازم است انسان‌ها به سواد جدیدی بنام سواد رسانه‌ای دست یابند». "آرای لن مسترمن" از برجسته‌ترین متفکران حوزه بین‌المللی آموزشهای رسانه‌ای بشمار می‌رود؛ که در سال ١۹۸۵ به انتشار کتابی بنام "Teaching the media" اقدام نمود و پس از آن کتاب "آموزش رسانه‌ای در اروپای دهه ١۹۹۰" را روانه بازار کرد.
سواد رسانه‌ای مهارتی است که اهمیت آن در دنیای امروز کمتر از سواد خواندن و نوشتن نیست؛ زیرا به جهت فراگیری اطلاعات گسترده و در دسترس قرار گرفتن آسان حجم بالای اطلاعاتی، قرار گرفتن در دام معاندان با ترویج اخبار کذب یا اطلاعات مهندسی‌شده، ممکن الوقع است.
با نگاهی دقیق و عمیق به وضعیت موجود کشور در حوزه سواد رسانه‌ای و همچنین با توجه به هجمه گسترده و تلاش شبانه‌روزی شبکه‌های رسانه‌ای بیگانه و بعضا معاند، روشن است که چندان مطلوب نبوده لذا اهمیت برنامه‌ریزی و اجرای هماهنگ و دقیق برنامه‌ها از سوی تمام آحاد مردم و مسیولان ضروری است.
هرچند تمام ایدیولوژی‏‌‌های رسانه‌ای منفی نیستند و رسانه‏‌ها ایدیولوژی‏‌‌های مثبت هم دارند اما افرادی که سواد رسانه‌ای کمی دارند، باید پیام‏‌‌های رسانه‌ای را همانگونه که رسانه‏‌ها ارایه می‌کنند، بپذیرند و میخ‌های گرد پیام‏‌‌های رسانه‌ای را در سوراخ‏‌‌های چهارگوش و مربع شکل زندگی خود چفت کرده و تطبیق دهند.

منبع : سواد رسانه ا ی

تعهد سازمانی

تعهد سازمانی

تعهد سازمانی ازجمله نگرش‌‌هایی است که در مباحث رفتار سازمانی مطرح می‌شود.
تعهد سازمانی حاکی از نگرش کارکنان به سازمان است و رضایت شغلی نشان دهنده نگرش کارکنان نسبت به شغل خود ازجنبه‏‌‌های مختلف استاز یافته­های تحقیق می­توان نتیجه گرفت که ابعاد تعهد سازمانی و معنویت در محیط کار با رفتار اخلاقی کارکنان رابطه دارد.
بنابراین برای مدیران مهم است که برای بهبود رفتار اخلاقی کارکنان در سازمان و توسعه سازمان، متغیرهای تعهد سازمانی و معنویت در کار را در کانون توجه خویش قرار دهند.
یافته­ها نشان داد تعهد سازمانی و معنویت در محیط کار ارتباط مثبت و معنی­داری با رفتار اخلاقی کارکنان دارد.
وجود چنین نیرویی در سازمان، نه تنها موجب بالا رفتن سطح عملکرد و پایین آمدن نرخ غیبت، تاخیر و ترک خدمت می‌شود، بلکه وجهه و اعتبار سازمان را در اجتماع، مناسب جلوه می‌دهد و زمینه رشد و توسعه آن را فراهم می‌آورد.
آیا شما هرگز بعضی از افراد را مشاهده کرده‌اید که کارشان را دوست دارند ولی از سازمان که در آن کار می‌کنند متنفر هستند و یا برعکس، اگر شما با افرادی از هر دو نوع مواجه باشید مسلما از این حقیقت آگاه می‌شوید که احساس مثبت و منفی درباره شغل تنها قسمتی از کل دیدگاه یک فرد نسبت به کارش می‌باشد و علاوه بر آن یک شخص احساس مثبت یا منفی نسبت به کل سازمان نیز خواهد داشت چنین نگرشی تعهد سازمانی نامیده می‌شود و منعکس کننده این است که یک فرد تا چه حد با سازمانش شناخته می‌شود و به آن تعلق دارد.
در تعریف و سنجش تعهد سازمانی به شکل قابل ملاحظه‌ای اختلاف نظر وجود دارد.
بعلاوه واژه‏‌‌های متفاوتی که جهت توصیف یک پدیده واحد بکار گرفته شده است این آشفتگی را دامن می‌زند.
به عنوان نمونه کانتر ۱۹۷۳ متعهد را تمایل افراد به در اختیار گذاشتن انرژی و وفاداری خویش به نظام اجتماعی می‌داند.
تعهد سازمانی نوعی ارزیابی است از هماهنگی بین ارزشهای خود فرد با اعتقاداتشان نسبت به سازمان تعهد سازمانی مربوط به اشکالی از دلبستگی و وابستگی به سازمان می‌باشد.
حدود ۳ دهه محققان مفهوم تعهد سازمانی را با توجه به این اشکال معنا داده اند.
اما هم اکنون دارای مفهوم پیچیده‌ای است و محققان رفتاری از آن به عنوان خلاصه اموری که در ارتباط با تجارب کاری است یاد می‌کنند و بهطور معناداری رفتارهای مناسب کار و سایر مقاصد رفتاری را پیش بینی می‌کند.

منبع :  تعهد سازمانی

آموزش الکترونیکی

آموزش الکترونیکی

در خلال دو دهه اخیر، پیشرفت تکنولوژی ارتباطات و توسعه شبکه جهانی اینترنت، یک روش آموزش مبتنی بر تکنولوژی یعنی آموزش الکترونیکی را ایجاد کرده است. این تحول، جنبه‌های مختلف آموزش در سراسر جهان را با فرصت‌ها و چالش‌های جدید مواجه نموده است. از آنجا که رسالت اصلی دانشگاه، ارائه آموزش مطلوب به فراگیران است و از طرف دیگر شیوه‌های آموزش الکترونیکی قصد ایجاد تغییر و تحول در نحوه ارائه آموزش را دارند، بررسی ابعاد مختلف این تغییر و تحول، با توجه به گستردگی این ابعاد از اهمیت به سزایی برخوردار است.

استفاده‌ی‌ موثر از فناوری‌‌های اطلاعات و ارتباطات در فرایند آموزش‌ و کار در محیط‌های آموزش الکترونیکی مستلزم‌ آن‌ است‌ که‌ فراگیران‌ نقش‌های‌ جدیدی ‌را در فرایند یادگیری‌ بپذیرند.
ازجمله اینکه فراگیران‌ باید جست‌وجوگران‌ اطلاعات‌ باشند و بتوانند درخصوص ارزش‌ اطلاعات‌ وسیعی‌ که‌ در شبکه‌ی‌ جهانی‌ اینترنت‌ برای‌ استفاده‌ی‌ آنان‌ موجود است‌ به‌ داوری‌ و ارزشیابی ‌بپردازند.
بنابراین‌ آموزش الکترونیکی مستلزم داشتن برنامه‌ها، سیاست‌ها، استراتژی‌ها، اهداف‌، روش‌ها و کلا الگوهای جدید در شرایط کنونی جهانی‌شدن استدر خلال دو دهه اخیر، پیشرفت تکنولوژی ارتباطات و توسعه شبکه جهانی اینترنت، یک روش آموزش مبتنی بر تکنولوژی یعنی آموزش الکترونیکی را ایجاد کرده است.
این تحول، جنبه‌های مختلف آموزش در سراسر جهان را با فرصت‌ها و چالش‌های جدید مواجه نموده است.
از آنجا که رسالت اصلی دانشگاه، ارایه آموزش مطلوب به فراگیران است و از طرف دیگر شیوه‌های آموزش الکترونیکی قصد ایجاد تغییر و تحول در نحوه ارایه آموزش را دارند، بررسی ابعاد مختلف این تغییر و تحول، با توجه به گستردگی این ابعاد از اهمیت به سزایی برخوردار است.
به‏نظر می‌رسد استفاده از این امکانات برای آموزش، به تحقق برخی از آرمان‌هایی که به عنوان ملاک‌های کیفیت آموزش از آن نام برده می‌شود، ازجمله: فراگیرمحوری، یادگیری مادام‌العمر، یادگیری فعال، تعامل در یادگیری و چند رسانه‌ای بودن، کمک کند.
هرچند برخی از موسسات آموزشی، در سال‌های اخیر، نسبت به ارایه کامل دوره‌های آموزشی به صورت الکترونیک اقدام نموده‌اند، اما هنوز شواهد زیادی در مورد نتایج ارزشیابی این برنامه‌ها منتشر نشده است.
ورود تکنولوژی به عرصه اطلاعات و پدید آمدن فناوری اطلاعات( Information Technology) تمام ابعاد زندگی بشری را متحول کرد.
و روند انجام امور کلی با گذشته‏‌‌های نه چندان دور از نظر کیفی وکمی تغییرکرده که در نتیجه این تغیر وتحولات، دانشگاهها ومراکز آموزشی با پدیده جدیدی به عنوان تکنولوژی آموزشی( فناوری آموزشی) رو به رو شده‏‌اند که این پدیده آموزش را از حالت سنتی خارج ساخته و جریان خاصی به آن بخشیده است.
و با پیدایش کامپیوتر وبه دنبال آن شبکه‏‌‌های کامپیوتری و وب جهانی در دهه‏‌‌های آخر قرن بیستم نوع دیگری از آموزش و مکانهای آموزشی را فرا روی دانشجویان وفراگیران قرار داده است .

منبع : مقاله آموزش الکترونیکی

نیاز سنجی

نیاز سنجی

در قلمرو آموزش، نیازسنجی به عنوان یکی از مولفه‏‌‌های اساسی و ضروری فرآیند برنامه ریزی در نظر گرفته میشود و هر جا که مساله تدوین طرحها و اتخاذ مجموعه‌ای از تدابیر آموزشی مطرح باشد، از نیازسنجی بهطور مکرر یاد میشود.
به بیانی دیگر، وجود و تشخیص نیازهای آموزشی کارکنان گامی اساسی در طراحی برنامه‏‌‌های آموزشی سازمانها میباشد.
شناخت و تحلیل اثربخش نیازهای آموزشی، پیشنیاز یک سیستم آموزشی موفق است.
اولین و اساسی‌ترین گام در تدوین و اجرای برنامه آموزشی، اجرای صحیح و مبتنی بر واقعیت فرایند نیازسنجی است.
در قلمرو آموزش، نیازسنجی به عنوان یکی از مولفه‏‌‌های اساسی و ضروری فرایند برنامه ریزی در نظر گرفته می‌شود و هر کجا که مسیله تدوین طرحها و اتخاذ مجموعه‌ای از تدابیر آموزشی مطرح باش د، از نیازسنجی بهطور مکرر یاد می‌شود و مبنای منطقی هر برنامه وجود نیاز یا مجموعه‌ای از نیازهاست.
نیازسنجی در واقع فرایند جمع آوری و تحلیل اطلاعات است که براساس آن نیازهای افراد، گروهها، سازمانها و جوامع مورد شناسایی قرار می‌گیرد.
معمولا هر برنامه آموزشی و درسی برای ایجاد تحول و تغییر در وضعیت موجود، طراحی و اجرا م یشود.
از این رو گام آغازین در فرایند برنامه ریزی، شناسایی هدفها یا نقاط مطلوب است.
هدفها عموما ریشه در نیازها دارند.
شناخت و تحلیل اثربخش نیازهای آموزشی، پیش نیاز یک سیستم آموزشی موفق است.
تعیین هدف اساسی‌ترین مسیله است و هیچ چیز به اندازه‌ی تعیین هدف در نیازسنجی مهم نیست.
تعیین هدف بدین معنا است که نقطه‌ی مطلوب و آرمان پژوهش کاملا تعریف شود تا سلسله عملیات برنامه‌ریزی شده‌ای که قرار است در فرایند گردآوری، سازماندهی و تحلیل اطلاعات انجام گیرد، معنی‌دار و توجیه‌پذیر باشد.
این مهم، از هرگونه سر در گمی و بیراهه رفتن پژوهشگران و آشفتگی عملیات جلوگیری می‌کند.

منبع : نیاز سنجی

هوش سازمانی

هوش سازمانی

هوش سازمانی مفهومی جدید در عرصه متون سازمان و مدیریت است.
با وجود شرایط نامطمین، پیچیده و پویای امروزی، بهره گیری از هوش سازمانی و توجه به فرآیند یادگیری در سازمان می‌تواند قدرت رقابت پذیری یک سازمان را افزایش دهد.
در این مقاله به بررسی تاثیر هوش سازمانی بر یادگیری سازمانی پرداخته شده است.
کارکنان مجتمع پزشکی و‏‌ام آرآی شیراز به عنوان جامعه آماری و تعداد ۲۶١ نفر از آنان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند.
پژوهش به روش مدل سازی معادلات ساختاری انجام شده و تجزیه و تحلیل داده‏‌ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS صورت گرفته است.
شرکت‏‌‌های دانش محور با تغییرات و تحولات نوظهوری در محیط‏‌‌های اقتصادی، اجتماعی، فناوری، فرهنگی و سیاسی مواجه هستند.
واکنش موفق این سازمان‏‌ها در محیط به شدت پویا و خصمانه تجاری امروز بستگی به توانایی تهیه اطلاعات لازم و یافتن راه حل در حد کفایت برای این مسایل بستگی دارد.
توجه مدیران باید بر طراحی هوش سازمانی و توانمندی‏‌ها هوشمندانه نظیر یادگیری،ارتباطات و حافظه سازمانی متمرکز گردد.
در نتیجه این روند، یک مفهوم نسبتا جدید در نظریه سازمان با عنوان هوش سازمانی مطرح گردیده است.
در محیط رقابتی امروزین نیاز سازمان‏‌ها به داراییهای مانند دانش، یادگیری، ارتباطات موثر، میل به تغییر و .
.. شدت چشمگیری یافته است به بیان دیگر سازمان‏‌ها برای رویارویی با شرایط رقابتی پیش روی خود باید بطور مداوم در صدد گسترش دان، افزایش یادگیری، توسعه ارتباطات و .
.. باشند زیرا در غیر این صورت دچار آنتروپی خواهند شد در حقیقت مطرح شدن هوش سازمانی بهعنوان توانایی که تمام توان فکری سازمان را به حرکت وا می‌دارد و این توان فکری برای دستیابی به رسالت و ماموریت خود متمرکز می‌کند در راستای پاسخگویی به نیازهای فراروی سازمان می‌باشد بنابراین با توجه به اهمیت و ضرویت توجه به مفهوم هوش سازمانی و همچنین لزوم افزایش ان در سازمان‏‌ها مقاله حاضر در ابتدا به بیان مفهوم هوش سازمانی پرداخته و سپس الزامات و زیرساختهای اساسی آن را مورد بررسی و تحلیل قرار میدهد و در نهایت پیامدهای آن را مورد بررسی قرا رداده است.

منبع : هوش سازمانی